Wegmetingen die van wagens vliegende tapijten maken

Stel, uw volgende wagen vergt niet langer uw permanente aandacht achter het stuur. Hij rijdt (deels) zelf van A naar B. Zult u die vrijgekomen tijd en aandacht echt besteden aan werken, lezen of koffiedrinken achter het stuur? Wie zich vandaag laat rondrijden door een chauffeur komt al nauwelijks tot deze activiteiten, voornamelijk omdat de wagen te veel schuddende bewegingen maakt (op onze vaak slecht onderhouden wegen). Voor zeventig procent van de mensen volstaat het rijcomfort van de huidige auto’s niet om langdurig te lezen of op een elektronisch scherm te werken zoals in een (hogesnelheids)trein of vliegtuig.

De auto-industrie werkt reeds vele jaren aan actieve ophangingen die moeten leiden tot een verhoogd rijcomfort. Bekrachtigde veerpoten maken het bijvoorbeeld mogelijk om een wiel in te trekken om de impact van een put in de weg te vermijden. Actieve ophangingen kunnen ook het rollen van de wagen in een bocht opvangen, evenals de impact van een verkeersdrempel. Door de passagiersruimte steeds horizontaal te houden en alle abrupte schokken op te vangen, zullen ze een sleutelrol spelen in de verwachte ‘tijdswinst’ die de zelfrijdende auto ons moet brengen. Een essentieel hulpmiddel om deze hoge verwachtingen in te lossen, is een ‘wegmeetsysteem’: de ogen van de wagen die elk hoogteverschil op voorhand nauwkeurig zien.