Your cart is currently empty!
‘Ondanks alles wat is gebeurd, leven we nog steeds’
Mapper slaat elk jaar een paar miljoen R&D-euro‘s stuk zonder een cent winst te maken. De spin-off van de TU Delft ontwikkelt een maskerloze lithografische machine die wafers met parallelle elektronenbundels beschrijft. Vier jaar geleden zette medeoprichter Bert Jan Kampherbeek nog in op een derde van de volgende generatie lithografiemarkt, tegenwoordig zijn de doelstellingen bescheidener. ’Mapper ziet zich niet als directe concurrent van ASML.‘
Mapper zit er warmpjes bij. Het kantoor is ruim en een best sjiek ingericht. Een paar schotten op borsthoogte zorgen voor wat privacy, maar hebben niet het ongezellige voorkomen van een kantoortuin. Enkele medewerkers hebben een eigen kamer, maar zien via glas hun collega‘s. Op de tweede verdieping herbergt de kantine niet alleen het lunchbuffet en de voetbaltafel maar zelfs een complete bar in stemmig bruin. Hier borrelen de techneuten op vrijdagmiddag. In een hal naast het kantoorpand staat een indrukwekkende cleanroom.
Niet zo gek lang geleden moest Mapper het nog met heel wat minder doen. Een paar jaar geleden zat het bedrijf op de tweede verdieping van de faculteit Technische Natuurkunde aan de TU Delft. Daar begonnen Bert Jan Kampherbeek en Marco Wieland bij hoogleraar Pieter Kruit in 1998 aan hun afstudeerproject om met elektronenbundels IC-patronen te schrijven. Het drietal besloot de technologie verder te ontwikkelen in een commerciële omgeving. Zij richtten in 2000 Mapper op om chipmakers een alternatief te bieden voor optische lithografie. Drie jaar later werkten er al een twintigtal onderzoekers. Tegenwoordig heeft het bedrijf 74 man in dienst, contractors niet meegerekend. Nog steeds doet het leeuwendeel onderzoek.