Technieuws

Licht diep in weefsel focussen blijkt theoretisch mogelijk

Reading time: 2 minutes

Onderzoekers van Caltech en de Universiteit Twente hebben ontdekt dat een decennia oude techniek om licht in weefsel te focussen wellicht veel bruikbaarder is dan aanvankelijk gedacht. Tot nu toe werd aangenomen dat de limiet voor optical phase conjugation (opc) bij biologische weefsels op een paar millimeter ligt, want boven die afstand blijven er te weinig fotonen over om alle pixels van een detector te beroeren. Maar dat is ook helemaal niet nodig, stellen de Amerikaanse en Twentse onderzoekers nu in Physical Review Letters; dankzij het golfkarakter van de fotonen krijgt elke pixel alsnog voldoende informatie.

De opc-techniek om lichtbundels in troebele materialen te focussen, kent een aantal varianten, maar alle bestaan uit meerdere stappen. Ten eerste wordt een specifiek punt in het materiaal ‘gemarkeerd’, bijvoorbeeld met gefocust ultrageluid, zodat licht dat door dit punt komt een stukje in frequentie verschuift. Ten tweede wordt een lichtbundel het materiaal ingestuurd. Een beelddetector vangt een deel van het verstrooide licht weer op, en dankzij de frequentieverschuiving is het mogelijk om specifiek te kijken naar het licht dat door het gemarkeerde punt is gekomen. De beeldsensor heeft dus een beeld van het verstrooiingspatroon sinds dat punt.

Dat kan gebruikt worden voor de derde stap. Met behulp van het gedetecteerde interferentiepatroon wordt een compensatiefilter opgesteld, waarmee een lichtbundel die vanuit de positie van de sensor wordt teruggestuurd, in een nette focus op het punt in kwestie aankomt.

This article is exclusively available to premium members of Bits&Chips. Already a premium member? Please log in. Not yet a premium member? Become one for only €15 and enjoy all the benefits.

Login

Related content